هفته‌نامۀ آلمانی اشپیگل در نخستین شماره خود در ماه ژانویه سال ۱۹۷۴ میلادی متن مصاحبۀ مفصلی با محمد رضا پهلوی، شاه ایران، را منتشر ساخت.«من به شما آسپیرین خواهم فروخت» عنوانی است که از سوی اشپیگل برای این مصاحبۀ مفصل انتخاب شده بود.\n
استفاده از درآمدهای نفتی برای صنعتی کردن ایران قسمت عمدۀ برنامه ایجاد دگرگونی در کشور را تشکیل می‌داد. جلوۀ خاص این برنامه‌ها در هدفمندی آن‌ها بمنظور دستیابی به وضعیت عدم عرضه و فروش نفت خام در بازارهای جهانی می‌باشد. بر اساس این برنامه‌ها فرآورده‌های پرارزش و گران‌قیمت نفتی هستند که بایستی روزی از سوی ایران به کشورهای خریدار عرضه و جایگزین فروش نفت خام بشوند. با تمامی این اوصاف دعوت به سرمایه‌گذاری و همکاری مشترک با کشورهای غربی نمادی بر ایجاد پل دوستی از روی تفاهم است.
محمد رضا پهلوی به اشپیگل: "من به شما نفت نخواهم فروخت، من به شما آسپرین خواهم فروخت"
هفته‌نامۀ آلمانی اشپیگل در نخستین شماره خود در ماه ژانویه سال ۱۹۷۴ میلادی متن مصاحبۀ مفصلی با محمد رضا پهلوی، شاه ایران، را منتشر ساخت.
«من به شما آسپیرین خواهم فروخت» عنوانی است که از سوی اشپیگل برای این مصاحبۀ مفصل انتخاب شده بود. این عنوان نه فقط نمایانگر واکنش مجله آلمانی، بلکه بسیاری از محافل سیاسی و اقتصادی کشورهای غربی به تصمیمات و اهداف شاه ایران طی سال‌های نخستین دهۀ هفتاد میلادی بود. اشپیگل در پیش درآمد این مصاحبه چنین می‌نویسد: استراتژی نفتی شاه – او بهای فروش نفت خام را بالا برده است تا به این وسیله مملکت خود را در عرض مدت ده سال به کشوری صنعتی تبدیل کند. او قصد دارد میلیون‌ها دلار درآمد نفتی خود را برای خرید سهام شرکت‌های فولکس واگن و یا بایر سرمایه گذاری کند؛ او به کشورهای صنعتی ایراد می‌گیرد که بدون کار کردن، آسان و تن‌آسا زندگی کرده‌اند؛ او بر این باور است که می‌تواند کشورش را از مضامین منفی جوامع رفاه زده به دور نگاه دارد: در گفتگویی با اشپیگل، محمد رضا پهلوی، شاه ایران، اصول بنیانی استراتژی نفتی خود را بیان و تشریح می‌کند. او از حملۀ نظامی غرب هم واهمه‌ای ندارد – «چرا که در این صورت همه چیز (منفجر شده و) به آسمان می‌رود.»
اشپیگل: اعلیحضرتا، شما به بیان این مطلب پرداختید که تا زمانی که هنوز امکان بهره‌برداری از منابع سرشار ذغال سنگ وجود دارد، نفت بسیار با ارزش‌تر از آن است که به منظور گرم کردن و تولید نیروی برق برای روشنایی به هدر داده شود. آیا شما نگران نیستید که سیاست شما مبنی بر افزایش قیمت نفت، کشورهای غربی را به ایجاد یک طرح نوین در زمینۀ انرژی گرایش بدهد – با استفاده از سنگ نفت‌زا، نفت شن، انرژی اتمی و یا مایع سازی ذغال سنگ؛ تا به این ترتیب، پیش از آنکه شما بتوانید با پول نفت کشورتان را کاملاً پیشرفته کنید، از وابستگی خود به شما بکاهند؟
شاه: شما نمی‌توانید این کار بکنید. تا پیش از سال ۱۹۸۵ شما قادر به استفاده و ساخت رآکتورهای تولیدکننده سریع (Breader) و انرژی اتمی حاصله از آن نخواهید بود.
اشپیگل: این کاملاً درست است. اما شما نیز در سال ۱۹۸۵ بایستی همچنان به فروش نفت خود ادامه بدهید.
شاه: به چه شکل و فرمی؟ من نفت خود را به شکل فرآورده‌های پتروشیمی خواهم فروخت. من به شما آسپرین خواهم فروخت. من به شما پروتئین خواهم فروخت. در آن زمان من به شما دیگر نفت خام نخواهم فروخت.
هفته نامه اشپیگل
هفته‌نامۀ آلمانی اشپیگل در نخستین شماره خود در ماه ژانویه سال ۱۹۷۴ میلادی متن مصاحبۀ مفصلی با محمد رضا پهلوی، شاه ایران، را منتشر ساخت.«من به شما آسپیرین خواهم فروخت» عنوانی است که از سوی اشپیگل برای این مصاحبۀ مفصل انتخاب شده بود.\n
استفاده از درآمدهای نفتی برای صنعتی کردن ایران قسمت عمدۀ برنامه ایجاد دگرگونی در کشور را تشکیل می‌داد. جلوۀ خاص این برنامه‌ها در هدفمندی آن‌ها بمنظور دستیابی به وضعیت عدم عرضه و فروش نفت خام در بازارهای جهانی می‌باشد. بر اساس این برنامه‌ها فرآورده‌های پرارزش و گران‌قیمت نفتی هستند که بایستی روزی از سوی ایران به کشورهای خریدار عرضه و جایگزین فروش نفت خام بشوند. با تمامی این اوصاف دعوت به سرمایه‌گذاری و همکاری مشترک با کشورهای غربی نمادی بر ایجاد پل دوستی از روی تفاهم است.
محمد رضا پهلوی به اشپیگل: "من به شما نفت نخواهم فروخت، من به شما آسپرین خواهم فروخت"
هفته‌نامۀ آلمانی اشپیگل در نخستین شماره خود در ماه ژانویه سال ۱۹۷۴ میلادی متن مصاحبۀ مفصلی با محمد رضا پهلوی، شاه ایران، را منتشر ساخت.
«من به شما آسپیرین خواهم فروخت» عنوانی است که از سوی اشپیگل برای این مصاحبۀ مفصل انتخاب شده بود. این عنوان نه فقط نمایانگر واکنش مجله آلمانی، بلکه بسیاری از محافل سیاسی و اقتصادی کشورهای غربی به تصمیمات و اهداف شاه ایران طی سال‌های نخستین دهۀ هفتاد میلادی بود. اشپیگل در پیش درآمد این مصاحبه چنین می‌نویسد: استراتژی نفتی شاه – او بهای فروش نفت خام را بالا برده است تا به این وسیله مملکت خود را در عرض مدت ده سال به کشوری صنعتی تبدیل کند. او قصد دارد میلیون‌ها دلار درآمد نفتی خود را برای خرید سهام شرکت‌های فولکس واگن و یا بایر سرمایه گذاری کند؛ او به کشورهای صنعتی ایراد می‌گیرد که بدون کار کردن، آسان و تن‌آسا زندگی کرده‌اند؛ او بر این باور است که می‌تواند کشورش را از مضامین منفی جوامع رفاه زده به دور نگاه دارد: در گفتگویی با اشپیگل، محمد رضا پهلوی، شاه ایران، اصول بنیانی استراتژی نفتی خود را بیان و تشریح می‌کند. او از حملۀ نظامی غرب هم واهمه‌ای ندارد – «چرا که در این صورت همه چیز (منفجر شده و) به آسمان می‌رود.»
اشپیگل: اعلیحضرتا، شما به بیان این مطلب پرداختید که تا زمانی که هنوز امکان بهره‌برداری از منابع سرشار ذغال سنگ وجود دارد، نفت بسیار با ارزش‌تر از آن است که به منظور گرم کردن و تولید نیروی برق برای روشنایی به هدر داده شود. آیا شما نگران نیستید که سیاست شما مبنی بر افزایش قیمت نفت، کشورهای غربی را به ایجاد یک طرح نوین در زمینۀ انرژی گرایش بدهد – با استفاده از سنگ نفت‌زا، نفت شن، انرژی اتمی و یا مایع سازی ذغال سنگ؛ تا به این ترتیب، پیش از آنکه شما بتوانید با پول نفت کشورتان را کاملاً پیشرفته کنید، از وابستگی خود به شما بکاهند؟
شاه: شما نمی‌توانید این کار بکنید. تا پیش از سال ۱۹۸۵ شما قادر به استفاده و ساخت رآکتورهای تولیدکننده سریع (Breader) و انرژی اتمی حاصله از آن نخواهید بود.
اشپیگل: این کاملاً درست است. اما شما نیز در سال ۱۹۸۵ بایستی همچنان به فروش نفت خود ادامه بدهید.
شاه: به چه شکل و فرمی؟ من نفت خود را به شکل فرآورده‌های پتروشیمی خواهم فروخت. من به شما آسپرین خواهم فروخت. من به شما پروتئین خواهم فروخت. در آن زمان من به شما دیگر نفت خام نخواهم فروخت.
هفته نامه اشپیگل
عیب نداره.....