118 ديگر ياور شهروندان نيست

در آن زمان بین خودمان و شماره 118 رفاقتی خاص احساس می‌كردیم. این شماره یار خوبی بود كه بی‌هیچ چشمداشتی نیاز ما را برآورده می‌كرد. ما هم لطف او را به حساب مالیاتی می‌گذاشتیم كه هر ماه پرداخت می‌كنیم تا از امكاناتی كه دولت در اختیارمان می‌گذارد، استفاده كنیم.


البته دولت هم بعد از سالیان سال فعالیت شماره 118 به بانك جامع و كاملی از شماره تلفن‌های مختلف دسترسی پیدا كرده بود؛ شماره‌هایی كه در آن زمان به دولتی، خصوصی، شخصی و… تقسیم‌بندی نشده بودند و قیمت همه‌شان برای مسوولان و مدیران 118 یكسان بود؛ همه این شماره‌ها فقط برای خدمت به شهروندان جمع‌آوری شده بودند!اما دیری نپایید و این خدمت‌رسانی صادقانه به شهروندان به پایان رسید و اكنون اگر به شماره‌ای نیاز داشته باشیم، نباید چندان امیدوار باشیم كه یاور قدیمی‌مان یعنی 118 بتواند كمكی به ما بكند؛ چون بيشتر اوقات از متصدیان 118 این دو كلمه را می‌شنویم: ثبت نشده! و بعد ارتباط قطع می‌شود و ما متعجب می‌مانیم كه این شماره‌ها كه قبلا ثبت شده بود پس چگونه به همین سادگی از حافظه‌ بزرگ 118 حذف شده‌اند.


وقتی عاقبت می‌توانیم با یكی از متصدیان 118 دو كلام بیشتر هم‌صحبت شویم و دلیل این حذفیات را جویا شویم، می‌گوید با روابط عمومی تماس بگیرید! ما هم كه پیگیر ماجرا شده‌ایم با روابط عمومی تماس می‌گیریم؛ یكی از آقایان روابط عمومی در پاسخ به ما می‌گوید: مخابرات به بخش خصوصی واگذار شده به همین دلیل برای وارد كردن شماره‌های غیردولتی به سیستم 118 از مشتركان پول می‌گیرد! مشتركانی كه این پول را ماهانه پرداخت نكنند، از این امكان نمی‌توانند استفاده كنند!


واقعیت این است كه برخي از واحد هاي بخش خصوصی شامل فروشگاه‌ها، شركت‌ها و… شاید به امكانی كه 118 برای آنها فراهم می‌كند چندان نیاز نداشته باشند اما مردم عادی به این امكان نیاز دارند. مردم مالیات می‌دهند تا از امكاناتی كه دولت برایشان فراهم می‌كند استفاده كنند؛ اما اگر زمانی امكاناتی كه به آنها داده می‌شد به بهانه خصوصی‌سازی از آنها گرفته شود، اين پرسش به وجود مي‌آيد كه آيا دولت نبايد بر عملكرد بخش خصوصي نظارت داشته باشد؟